Orbit، یک ربات تعاملی است، به کودکان طیف اوتیسم آموزش میدهد تا از طریق داستانسرایی، تعامل فیزیکی، ارتباطات بصری، تناسب اجتماعی و احساسات را توسعه دهند.
“سلام. به من اجازه دهید همراه جدیدتان، Orbit را به شما معرفی کنم، رباتی که میتوانید با آن بازی کنید و به آن گوش دهید. Orbit نهتنها شما را میشنود، بلکه میتواند شما را احساس کند. “
این ربات که بهاندازه دست است، لبخند میزند و کاربران را تشویق میکند تا دکمهای را در پشت آن فشار دهند، اگر بهآرامی فشار داده شود با لبخندی درخشان و اگر تعامل بیش از حد سخت باشد با چهرهای غمگین واکنش نشان میدهد.
“اوه نه به نظر میرسد که شما دکمه را خیلی سخت فشار دادهاید، Orbit غمگین است و نیاز به شادی دارد، سعی کنید شکم آن را قلقلک دهید و ببینید که آیا این کار شادش میکند؟”
Orbit یک ربات تعاملی است که هدف آن آموزشدادن به کودکان طیف اوتیسم (ASD) در مورد احساسات و تناسب اجتماعی از طریق داستانگویی، تعامل فیزیکی و ارتباطات بصری است.
این ربات محصول کار Ben Powell، فارغالتحصیل اخیر طراحی محصول و فناوری است. او تجربه دست اولی دارد که چقدر میتواند برای کودکان خردسال مبتلا به ASD دشوار و ترسناک باشد که معاشرت کنند، چرا که برای خود او اوتیسم خفیف با عملکرد بالا تشخیصدادهشده بود.
یک مشکل رایج برای کودکان مبتلا به ASD این است که گاهی اوقات آنها به دلیل مشکلات شناخت عاطفی برای معاشرت با دیگران تقلا میکنند. گاهی اوقات نمیتوانند احساس مردم را از آنچه میگویند تشخیص دهند، و من خود با آن دستوپنجه نرم کردم، من میخواستم چیزی بسازم که به این موضوع کمک کند.
چندین مداخله وجود دارد که توسط متخصصان گفتار و زبان هدایت میشود و هدف آنها آموزش تشخیص عاطفی به کودکان مبتلا به ASD است و رباتهایی با چنین قابلیتهایی برای مدارس درحال توسعه هستند، اما ممکن است گرانقیمت باشند.
بِن با الهام از تجربیات خود و شناسایی شکاف در بازار، Orbit را بهعنوان بخشی از پروژه سال آخر خود ایجاد کرد تا به کودکان مبتلا به ASD اجازه دهد تا احساسات را در این قالب ببینند و مهارتهای اجتماعی خود را به طور مستقل توسعه دهند.
ربات با الهام گرفتن از فضای اطراف، داستانها را تعریف میکند و احساساتی را بر روی «چهره» خود نشان میدهد که با آنچه گفته میشود مطابقت دارد. کاربر را تشویق میکند تا ربات را لمس کرده و با آن درگیر شود و با نشانههای کلامی و بصری به رفتاری که از نظر اجتماعی غیرقابلقبول است واکنش نشان دهد.
بِن میگوید: “عملکرد اصلی Orbit داستانسرایی است، داستانسرایی مفید است، اما اغلب یک راوی داستان را تعریف میکند و این میتواند برای کودکان مبتلا به ASD یک مشکل باشد، زیرا آنها باید برای رمزگشایی احساسات به نشانههای صوتی تکیه کنند.”
Orbit در واقع با تغییر حالات چهره خود احساسات داستانها را بیان میکند.
وی ادامه داد: “کارکرد ثانویه تشویق تعامل کلامی و بصری با Orbit است. باشخصیت دادن به Orbit، کودکان میتوانند با ربات ارتباط برقرار کنند و سپس با آن همدردی کنند.”
این کار به کاربر تناسب اجتماعی را میآموزد و به او کمک میکند تا تشخیص دهد که اعمالشان چه حسی را در ربات ایجاد میکند؛ بهعنوانمثال، اگر کاربر Orbit را خیلی محکم فشار دهد یا به آن ضربه بزند، ربات غمگین یا ترسیده به نظر میرسد.
بِن یک نمونه اولیه کاربردی Orbit ایجاد کرده است که شامل فناوریهایی مانند تشخیص صدا، یک سنسور لمسی در جلو و یک مقاومت حساس به نیرو در پشت است.
او امیدوار است که در آینده کار خود را برای کمک به کودکان مبتلا به ASD و بهبود اعتمادبهنفس و مهارتهای اجتماعی آنها تقویت کند.
بن توضیح داد: “در نهایت، امیدوارم این محصول کودکان را به صحبتکردن در اجتماع تشویق کند، کودکان طیف اوتیسم میتوانند در صحبتکردن با یکدیگر و رمزگشایی احساسات مشکل داشته باشند، امیدواریم صحبت با ربات باعث ایجاد اعتمادبهنفس شود و در نهایت کودکان احساس اعتمادبهنفس خواهند داشت تا با دیگران صحبت و دوستیابی کنند. “
نویسنده: Meg Co