خلاصه: کودکانی که کمتر از ۹ ساعت در شب می خوابند، در مقایسه با همسالان خود که ۹ ساعت یا بیشتر در شب می خوابند، تفاوت های قابل توجهی در مناطق مغز مرتبط با حافظه، هوش دارند. خواب کمتر در کودکان همچنین با افزایش خطر افسردگی، اضطراب و رفتارهای تکانشی مرتبط است..
مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند (UMSOM) انجام شد نشان داد که کودکان دبستانی که کمتر از ۹ ساعت در شب می خوابند، در مقایسه با کودکانی که۹ تا ۱۲ ساعت خواب توصیه شده در شبانه روز دارند، تفاوت های قابل توجهی در مناطق خاصی از مغز دارند که مسئول حافظه، هوش هستند. چنین تفاوتهایی با مشکلات سلامت روانی بیشتر، مانند افسردگی، اضطراب، و رفتارهای تکانشی در افرادی که کمبود خواب داشتند، مرتبط است. خواب ناکافی همچنین با مشکلات شناختی در حافظه، حل مسئله و تصمیم گیری ارتباط دارد. این یافته ها در مجله Lancet Child & Adolescent Health منتشر شده است.
آکادمی پزشکی خواب آمریکا توصیه می کند که کودکان ۶ تا ۱۲ ساله ۹ تا ۱۲ ساعت در شبانه روز به طور منظم بخوابند تا از سلامت مطلوب بهره مند شوند. تا به حال، هیچ مطالعه ای تاثیر طولانی مدت خواب ناکافی بر رشد عصبی-شناختی نوجوانان را بررسی نکرده است!
برای انجام این مطالعه، محققان داده هایی را که از بیش از ۸۳۰۰ کودک ۹ تا ۱۰ ساله که در مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان (ABCD) ثبت نام کرده بودند، جمع آوری کردند. آنها تصاویر MRI، سوابق پزشکی و نظرسنجی های تکمیل شده توسط شرکت کنندگان و والدین آنها را در زمان ثبت نام و در چند ویزیت بعدی دو ساله در سن ۱۱ تا ۱۲ سالگی بررسی کردند. مطالعه ABCD که توسط مؤسسه ملی بهداشت (NIH) تامین می شود، بزرگترین مطالعه بلندمدت رشد مغز و سلامت کودک در ایالات متحده است.
وانگ، پروفسور رادیولوژی و پزشکی هسته ای در UMSOM می گوید: ما متوجه شدیم کودکانی که خواب ناکافی، کمتر از ۹ ساعت در شب، در ابتدای مطالعه داشتند، در مقایسه با کودکانی که خواب کافی داشتند، ماده خاکستری کمتر یا حجم کمتری در نواحی خاصی از مغز که مسئول عادات، توجه، حافظه و کنترل مهار هستند، داشتند. این یکی از اولین یافتههایی است که تأثیر بالقوه درازمدت کمبود خواب بر رشد عصبی شناختی کودکان را نشان میدهد. به گفته دکتر وانگ و همکارانش، همچنین این توصیه های لازم برای خواب کافی در کودکان، پشتیبانی می کند.
در ارزیابیهای بعدی، تیم تحقیقاتی دریافت که شرکتکنندگان در گروه خواب کافی تمایل داشتند به تدریج در طی دو سال کمتر بخوابند، که طبیعی است با ورود کودکان به دوران نوجوانی، در حالی که الگوی خواب شرکتکنندگان در گروه خواب ناکافی تغییر چندانی نکرد. محققان وضعیت اجتماعی-اقتصادی، جنسیت، وضعیت بلوغ و سایر عواملی را که می تواند بر میزان خواب کودک تأثیر بگذارد و بر مغز و شناخت تأثیر بگذارد، کنترل کردند.
دکتر وانگ می گوید: «ما سعی کردیم تا حد امکان این دو گروه را با هم تطبیق دهیم تا به ما کمک کنند تا تاثیر طولانی مدت خواب کم بر مغز پیش از نوجوانی را به طور کامل درک کنیم». مطالعات بیشتری برای تایید یافتههای ما و بررسی اینکه آیا هر مداخلهای میتواند عادات خواب را بهبود بخشد و نقایص عصبی را معکوس کند، مورد نیاز است.
آکادمی اطفال آمریکا والدین را تشویق می کند تا عادات مناسب خواب را در فرزندان خود ترویج کنند. توصیههای آنها شامل قرار دادن خواب کافی در اولویت خانواده، رعایت برنامه خواب منظم، تشویق به فعالیت بدنی در طول روز، محدود کردن زمان استفاده از صفحه نمایش(فضای مجازی ) و استفاده نکردن از گوشی حداقل یک ساعت قبل از خواب است.
آلبرت ریسه، معاون اجرایی امور پزشکی، بالتیمور، می گوید: "این یک یافته مهم مطالعه است که به اهمیت انجام مطالعه طولانی مدت بر روی مغز کودکان در حال رشد اشاره می کند. خواب را می توان در طول روزهای پرمشغله کودک، پر از تکالیف و فعالیت های فوق برنامه نادیده گرفت. ولی اکنون ما می دانیم که چقدر می تواند برای رشد کودک این مسئله مضر باشد."