برای اولین بار، دانشمندان، پس از خنثی کردن مهم ترین ژن مسئول بیماری آلزایمر، مدعی کسب موفقیت در مبارزه با این بیماری شدند.
یک تیم پژوهشی در کالیفرنیا با موفقیت پروتئین مرتبط با ژن apoE4 با خطر بالا را شناسایی کرده و سپس توانست با موفقیت از صدمه زدن آن به سلولهای عصبی انسان جلوگیری کنند.
این مطالعه میتواند دریچهی جدیدی را به روی یک داروی بالقوهی جدید که قادر به توقف این بیماری است، بگشاید. با این حال محققان هنوز در این باره محتاط هستند، زیرا تاکنون آزمایشات آنان فقط بر روی مجموعهای از سلولها و در آزمایشگاه صورت گرفته است.
داشتن یک نسخه از ژن apoE4 بیش از دو برابر احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش میدهد، در حالی که داشتن دو نسخهی این ژن، احتمال خطر را 12 برابر افزایش میدهد.
مطالعات قبلی نشان دادهاند که تقریبا از هر چهار نفر، یک نفر حامل این ژن است.
پروتئین apoE4 misshapen نمیتواند در نورون های انسان به درستی عمل کند و به قطعاتی که باعث ایجاد بیماری در سلولها میشود، تجزیه میگردد.
این ناشی از چندین سوء عملکرد در بیماری آلزایمر، از جمله انباشت پروتئین تاو و پپتیدهای آمیلوئید است، که (7.1) درصد از بریتانیاییهای بالای 65 سال را تحت تاثیر قرار میدهد.
تیمی از پژوهشگران موسسهی گادستون برای تعیین این که آیا وجود پروتئین سبب ایجاد آسیب میشود یا کمبود آن، آزمایشاتی انجام داده است.
دمانس چیست؟
دمانس (Dementia) اصطلاح رایجی است که برای توصیف اختلالات متعددی از دژنراتیو به کار برده میشود که باعث از دست دادن تدریجی عملکرد مغز میشود، و شامل موارد زیر است:
از دست دادن حافظه
سرعت تفکر
چابکی ذهن
زبان
ادراک
قضاوت
آیا دمانس همان آلزایمر است؟
آلزایمر شایع ترین نوع دمانس است.
چه کسانی به آن مبتلا میشوند؟
یک سوم افراد بالای 65 سال دچار دمانسی میشوند و دو سوم افراد مبتلا به آن، زنان هستند.
آیا درمانی وجود دارد؟
اغلب انواع دمانس نمیتوانند درمان شوند، اما اگر در اوایل تشخیص داده شود روشهایی برای کاهش آن و حفظ عملکرد ذهنی وجود دارد.
این محققان با استفاده از تکنولوژی سلولهای بنیادی، نورونهایی از سلولهای پوستی را که توسط بیماران مبتلا به آلزایمر با دو نسخه از ژن apoE4 اهدا شده بودند، ایجاد کردند. و با مقایسهی این سلولها با آنهایی که پروتئین apoE تولید نمیکنند، نتیجه گرفتند که صرفا حضور پروتئین apoE4 موجب این نوع آسیب مغزی میشود.
سپس یک “اصلاح ساختار” ژنتیکی را اعمال کردند، که علائم آلزایمر را از بین میبرد.
اکنون محققان با صنایع داروسازی جهت بهبود ترکیبات دارویی کار میکنند، تا امکان آزمایش آنها بر روی نمونههای انسانی میسر شود.
این آزمایش بسیار حائز اهمیت است زیرا بر روی سلولهای انسانی صورت گرفته است.
یادونگ هوانگ، که این مطالعه را هدایت کرده و در نشریهی نیچر منتشر شده است، میگوید: ” در طول 10 سال گذشته توسعهی دارو برای بیماری آلزایمر تا حد زیادی ناامید کننده بوده است.”
“بسیاری از داروها به خوبی در مدل موش کار میکنند، اما تا کنون همهی آنها در آزمایشات بالینی شکست خوردهاند.”
یکی از نگرانیها در این زمینه این بوده است که مدلهای موش به طور ناچیزی بیماریهای انسانی را تقلید میکنند.
هوانگ و همکارانش به جای آزمایش متداول موش مستقیماً به سراغ سلولهای مغز انسان رفتند؛ زیرا آنها متوجه شدند که حضور ژن apoE4، تولید بتا آمیلوئید را در مغز موش تغییر نمیدهد. دانشمندان ارشد بریتانیا در ماه گذشته پیش بینی کردهاند که در چند دههی آینده بیماران مبتلا به آلزایمر قادر خواهند بود بدون علائم ویرانگر با این بیماری زندگی کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.