می توانم کودکی خود را به یاد بیاورم؛ اینکه در یک اتاق عمل به دنیا آمدم اینکه مرا تحویل پرستار دادند … با اینکه می دانم این خاطرات غیر طبیعی هستند چرا که مربوط به لحظات آغازین زندگی هستند ولی گمان می کنم بتوانند خاطرات واقعی باشند .
طی مطالعه ای اخیر از ۶۰۰۰ نفر در سن های مختلف خواسته شد تا اولین خاطره از زندگی خود را بازگو کنند؛ نتیجه مطالعه این بود که اکثر افراد اولین خاطره خود را از سن ۳ سالگی ( به طور دقیق تر ۳.۲۴ ) به یاد دارند. این اطلاعات دقیقاً مطابق با زمان آغاز تشکیل حافظه می باشد. پس اینکه من خاطره ای از نوزاد بودنم به یاد میاورم چه دلیلی می تواند داشته باشد؟ در این مطالعه ۴۰ درصد افراد خاطراتی را از زمان ۲ سالگی و ۱۴ درصد افراد خاطراتی را از زمان یک سالگی و کمتر به یاد می آورند. تحقیقات روانشناختی نشان می دهد که اکثر این خاطرات غیر نرمال و غیر ممکن هستند.
حافظه چگونه شکل می گیرد؟
محققان می گویند پروسه های نورولوژیکی که برای تشکیل حافظه نیاز هستند تا سن ۳ یا ۴ سالگی نابالغ می باشند. عده ای دیگر عقیده دارند حافظه در ارتباط با یادگیری زبان است؛ انسان با یادگیری زبان می تواند خاطرات گذشته را به اشتراک بگذارد و این خاطرات را به عنوان یک اتوبیوگرافی شخصی سازمان دهی کند؛ اما دلیل خاطرات غیر طبیعی مربوط به اوایل زندگی چیست؟ یک دلیل می تواند این باشد که مردم در به یاد آوردن زمان خاطره اشتباه می کنند؛ به هر حال حدس زدن در به یاد آوردن زمان خاطرات همواره دخیل می باشد و در نتیجه امکان خطا وجود دارد. ولی این مورد نمی تواند دلیل خوبی برای خاطرات مربوط به نوزادی باشد. پس دلیل واقعی چیست؟
مطالعه ای دیگر ثابت کرده است که این خاطرات در واقع “توهم خالص” هستند ؛ یعنی در واقعیت اتفاق نیفتاده اند. در واقع اینها تصاویری از اتفاقات پیرامون نوزاد است که در ذهن او ثبت شده و با ترکیب شدن این تصاویر چنین خاطراتی شکل می گیرند.