آنتونیو داماسیو، دانشمند علوم اعصاب پرتغالی و استاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در سال 1944 در لیسبون چشم به جهان گشود. وی فارغالتحصیل رشتهی پزشکی از دانشگاه لیسبون است. در همان دانشگاه موفق به تحصیل در تخصص نورولوژی گردید.
حوزهی پـــژوهش تخصصی وی نوروبیولــوژی، بهویژه سیستمهای عصبی کنترلکنندهی عواطف، تصمیمگیری، حافظه، زبان و آگاهی است. وی معتقد است که عواطف یا هیجانات (emotion) نقشی حیاتی در شناخت سطح بالا (high-level cognition) ایفا میکنند که مخالف دیدگاه غالب علوم اعصاب در قرن بیستم است.
داماسیو فرضیهی somatic marker را ارائه داده است که طبق آن عواطف و زیربناهای بیولوژیک آن در تصمیم سازی، بهویژه بهطور ناخودآگاه، دخالت دارند. عواطف زیربنایی را میسازند که شناخت اجتماعی بر آن سوار میشود. پژوهشهای داماسیو تأییدی بر این نظریه هستند که ارتباطی قوی بین ذهن و بدن و بهویژه سلولهای عصبی وجود دارد. تأثیر شگرفی که این فرضیه بر علوم اعصاب، روانشناسی و فلسفه گذاشته است، موجب شد که ژورنال معتبر sciences humaines داماسیو را جزء 50 متفکر برتر علوم انسانی در جهان معرفی نماید.
داماسیو بر این باور است که قشر اینسولار مغز، پایهای حیاتی برای احساسات است. بااینحال معتقد است که علاوه بر این قشر، هستههای ساقهی مغز نیز به همان اندازه در احساسات نقش دارند. او مطالعات زیادی برای درمان اختلالات رفتار و شناختی انجام داده است.
از نظر داماسیو عواطف(emotion) نقشی حیاتی در شناخت سطح بالا(high-level cognition) ایفا میکنند که مخالف دیدگاه غالب علوم اعصاب در قرن بیستم است.
کتابهای داماسیو بیشتر بر این موضوع متمرکزند که رابطهی احساسات و عواطف و بخشهای مختلف مغز چیست. کتاب “خطای دکارت” وی که در سال 1994 به چاپ رسید، برندهی جایزهی معتبر science et vie شد. این کتاب بهعنوان یکی از اثرگذارترین کتابهای دههی اخیر شناخته میشود. کتاب «احساس آنچه انجام میشود» او بهعنوان بهترین کتاب سال 2001 از سوی نیویورکتایمز معرفی گردید. در کتاب «در جستجوی اسپینوزا» او آورده که اندیشههای اسپینوزا در پیشرفت اکتشافات بیولوژی و علوم اعصاب نقشی کلیدی داشته است و از اینرو او را یک زیستشناس معرفی میکند. کتاب آخر او با عنوان «خویشتن به ذهن برمیگردد» پیرامون این موضوع بحث میکند که خویشتن(self)، کلید ذهن آگاه و عواطف است. این کتاب، جایزهی cornine را از آن خودکرده است.
داماسیو عضو انجمنهای علمی مهمی ازجمله: American academy of arts and science، national academy of medicine، European academy of sciences and art است.
وی همچنین برندهی جایزهها و عناوین مهمی همچون: grawemeyer award، Honda prize و the prince of austria’s award است.
منبع: مجله مغز و شناخت، شماره 1، بهار 1396