فعالیت الکتروفیزیولوژیک مغز توسط نوسان های جفت شده با فرکانس های مختلف به وقوع می پیوندد. هم زمانی بین نوسانات سبب ارتباط موثر ناحیه ای و نیز میان نواحی مختلف مغزی می شود. بسیاری از فعالیت های مغزی از جمله تنفس و ضربان قلب نیز ماهیتاً به طور ریتمیک و جفت شده هستند. برای مثال نشان داده شده که فعالیت های عصبی و الگوی تنفسی به طور همزمان در حال نوسان اند. هیپوکامپ ساختار مغزی مهمی برای یادگیری است. به این معنا که جفت شدن ریتمیک مغز و بدن ممکن است فرآیند یادگیری را تحت تأثیر قرار دهد. گروه تحقیقاتی دانشگاه Jyväskylä تأثیرات سیکل قلبی را در فرآیند یادگیری مورد مطالعه قرار داده است. این گروه در مورد اینکه چگونه یادگیری توسط سیکل قلبی تعدیل می شود به مطالعه پرداخته است. در آزمایشات محرک شرطی استفاده شده صدایی بود که به دنبال خود جریان هوایی به سمت چشم ایجاد می کرد. محرک غیر شرطی یعنی جریان هوا سبب پلک زدن غیر ارادی می شود.
نهایتاً پلک زدن چشم به طور خود به خود قبل از جریان هوا و به عنوان نتیجه یک یادگیری رخ می دهد. در این مطالعه نشان داده شد که پاسخ نورونی به صدا هم در انسان و هم در خرگوش توسط سیکل قلبی تعدیل می گردد. مضاف بر این، سرعت یادگیری خرگوش ها هنگامی که محرک شرطی در طول فاز استراحت سیکل قلبی عرضه می شد از خود افزایش نشان می داد.
طبقه گفته محقق مطالعه Tomi Waselius نتایج حاکی از این بوده که پردازش اطلاعات خارجی در طی فاز های سیکل قلبی متغیر است. این امکان وجود دارد که فعالیت نورون های قلبی-تنفسی در ساقه مغز بر وضعیت عصبی کلی هیپوکامپ و نهایتاً پردازش عصبی اطلاعات خارجی تأثیر بگذارد. دکتر Tomi Waselius خاطر نشان کرد که این امر صرفاً یک گمانه زنی است و مطالعات تکمیلی موید این فرضیه آغاز شده است. در ادامه او اذعان کرد که مطالعه در مورد اینکه چگونه ریتم های بدنی یادگیری را مثلاً در آلزایمر تعدیل می کنند جالب خواهد بود.