? حافظه مجموعه ای از پردازش های به هم پیوسته شامل ثبت اطلاعات، کد گذاری در اتصال نورون ها برای ذخیره سازی و به خاطر آوردن آن در زمان های بعدی است.
?محققان بر این باورند که هیپوکامپ، آمیگدال و ساختارهای مجاور، مرکز سیستم اکتساب حافظه مغز را تشکیل می دهند که توسط مدار نورونی به قشر مغز (همان چین ها و برجستگی های نامنظم مغز که حافظه بلند مدت در آن ذخیره می شود) متصل هستند.
?مغز، سیستم های متفاوتی را برای حافظه آشکار ( declarative memory ) و نهان (nondeclarative memory) دارد که با یکدیگر همپوشانی دارند.
? حافظه آشکار (صریح): شامل به خاطر آوردن آگاهانه و بیان کلامی اطلاعاتی مانند حقایق، افراد، مکان ها و مواردی که با آن مواجه می شویم، می باشد و عمدتاً لوب های گیجگاهی، به ویژه هیپوکامپ و قشر پیشانی را درگیر می کند که منشأ بسیاری از عملکردهای ذهنی است، اما مناطق حسی نیز در این حافظه مشارکت می کنند.
?حافظه نهان(ضمنی): ظرفیت یادگیری مهارت ها و فرآیندها، شامل مهارت های حرکتی است و ساختارهایی از مغز را در خارج از لوب های گیجگاهی شامل آمیگدال و مناطق مرتبط با حرکت مانند قشر حرکتی و مخچه را درگیر می کند.
?یادگیری، چگونگی به دست آوردن اطلاعات درباره جهان پیرامون است، در حالیکه حافظه، چگونگی ذخیره کردن اطلاعات به مرور زمان است. حافظه بدون یادگیری ممکن نیست و می توانید مسائل را یاد بگیرید و بلافاصله آن را فراموش کنید. به عبارتی دیگر، همه یادگیری ها به حافظه تبدیل نمی شوند.