درگیری نورادرنرژیک لوکوس سرولئوس در مراحل اولیه پاتولوژی بیماری پارکینسون رخ می دهد. و در مطالعات پس از مرگ کاهش گسترده نورآدرنالین مشخص شده است.
اختلالات رفتاری خواب REM با بیماری پارکینسون همراهی دارد و وجود آن یک دوره بد بیماری با تمایل به نقایص شناختی و افت فشار خون وضعیتی را پیش بینی می کند.
ام. آر. آی می تواند نوروملانین را در لوکوس سرولئوس تشخیص دهد در حالی که C-MeNER PET نشانگر توانمندی انتقال نورآدرنالین است.
ما از هر دو روش تصویر برداری برای مطالعه ارتباط اختلالات رفتاری خواب REM، نقص عملکرد شناختی و خودمختار در بیماری پارکینسون با از دست دادن عملکرد نورآدرنالین استفاده کرده ایم.
لوکوس سرولئوس سی بیمار پارکینسون بدون دمانس که 16 تای آنها مبتلا به اختلالات رفتاری خواب REM بودند و 14 تا مبتلا نبودند تحت مطالعه با ام. آر. آی حساس به نوروملانین و C-MeNER PET تحت مطالعه قرار گرفت. نقایص رفتاری خواب REM با پلی سومنوگرافی مورد تایید قرار گرفت و عملکردهای شناختی با تست های نوروسایکولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت و تغییرات فشار خون حین مطالعه ثبت شد. نتایج با 12 مورد کنترل مقایسه شد.
ما نتیجه گرفتیم که بیماران پارکینسونی که اختلالات رفتاری خواب REM هستند در تصویر برداری کاهش نوروملانین در لوکوس سرولئوس را نشان داده اند.
بیماری پارکینسون همچنین با بروز نقایص شناختی رده بالاتر و افت فشار خون وضعیتی مرتبط است.
در نتیجه، کاهش عملکرد نورآدرنرژیک در بیماری پارکینسون با وجود اختلالات رفتاری خواب REM و نقایص شناختی و افت فشار خون وضعیتی همراهی دارد و نقص نورآدرنرژیک احتمالاً با شیوع بالای این علائم غیر حرکتی در بیماری پارکینسون مرتبط است و ممکن است با درمان این وضعیت بهبود یابند.
برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.