آنلاین اما آگاه

تغییرات مغزی در کودکان در حال رشد

مغز کودکان در دوران رشد دچار تغییرات زیادی می‌شود. بخش‌هایی از مغز که مسئول مدیریت هیجان‌ها و تصمیم‌گیری است؛ در دوران کودکی و حتی تا اوایل بزرگسالی، به تکامل ادامه می دهد. این یعنی کودکان ممکن است گاهی در درک و پاسخ به هیجان‌های دیگران دچار مشکل شوند. این اتفاق حتی زمانی که وقت زیادی با گوشی هوشمند نمی‌گذرانند نیز طبیعی است. اما آیا استفاده بیش از حد از گوشی می‌تواند مسیر تکامل مغز کودک را تحت تاثیر قرار دهد؟ از آنجایی که درباره‌ی مغز منعطف و در حال رشد کودک صحبت می‌کنیم؛ شناخت تأثیر گوشی‌های هوشمند بر مغز و یادگیری نحوه استفاده سالم از آن‌ها برای کودکان اهمیت ویژه‌ای دارد. بیایید بررسی کنیم که استفاده از گوشی‌های هوشمند چگونه بر رشد مغز تأثیر می‌گذارد و چطور می‌توانیم از آن‌ها به شکلی هوشمندانه استفاده کنیم.

گوشی هوشمند و ارتباط نواحی مغزی با یکدیگر

استفاده بیش از حد از گوشی می‌تواند شبکه‌های ارتباطی سلول‌ها و نواحی مغز با یکدیگر را تغییر دهد. این ارتباطات مانند یک شبکه مخابراتی هستند که قسمت‌های مختلف مغز را به هم متصل می‌کنند. وقتی این شبکه‌ها به درستی کار کنند، افراد در مدیریت هیجان‌ها و تصمیم‌گیری‌هایشان بهتر عمل می‌کنند. اما اگر فرد نتواند استفاده از گوشی را کنترل کند، این اتصالات ممکن است بیش از حد ضعیف یا بیش از حد قوی شوند. چنین تغییراتی باعث می‌شود که کنترل هیجان‌ها و مدیریت استفاده از گوشی دشوارتر شود. مطالعات نشان داده‌اند که در نوجوانانی که بیش از حد از گوشی استفاده می‌کنند، ارتباط عملکردی بین قشر اوربیتوفرنتال چپ (OFC) و هسته اکومبنس (NAcc) و همچنین بین قشر اوربیتوفرنتال راست (OFC) و قشر کمربندی میانی (MCC) ضعیف‌تر است. این ارتباطات برای کنترل بازدارنده در پاسخ به محرک‌های احساسی و رفتارهای مرتبط با پاداش اهمیت دارند. جالب اینجاست که در این نوجوانان، اتصال بین MCC و NAcc قوی‌تر از حد معمول بود. این نشان می‌دهد که نوجوانانی که بیش از حد از گوشی استفاده می‌کنند، حساسیت بیشتری به پاداش‌های ناشی از استفاده از گوشی دارند و در نتیجه کنترل استفاده از آن برایشان سخت‌تر است.

همبستگی بین علائم ترک، غلظت کورتیزول و اتصال عملکردی.- (A) موقعیت‌های قشر اوربیتوفرنتال چپ (OFC) و هسته اکامبنس چپ (NAcc) (B) نوجوانانی که به طور افراطی از گوشی هوشمند استفاده می‌کنند ، هنگام قطع دسترسی به اینترنت علائم ترک شدیدتری را نشان می‌دهند و در عین حال، ارتباط عملکردی ضعیف‌تری بین قشر اوربیتوفرنتال (OFC) و هسته آکومبنس (NAcc) دارند. این ارتباط در نوجوانان گروه کنترل سالم دیده نشد.