هنگامی که در مفاصل خود دچار التهاب می شویم، ممکن است قرمزی، تورم و درد داشته باشیم. اگر در پوست خود التهاب داشته باشیم، ممکن است دچار خارش شویم یا جوش های قرمز آزاردهنده ای را ببینیم. اما اگر التهاب در مغز ما وجود داشته باشد چه اتفاقی می افتد؟
در سالهای اخیر، دانشمندان نشان دادهاند که التهاب در مغز ما ممکن است عامل مهمی در همه چیز باشد، از خطر ابتلا به زوال عقل مانند آلزایمر گرفته تا مشکلات خلقی مانند افسردگی و مشکل در تصمیم گیری صحیح. این مسئله بزرگی است، زیرا این مسائل مغزی سهم عمدهای در کیفیت زندگی ما دارند.
برخی از عوامل در زندگی ما که به التهاب مغز کمک می کنند ممکن است اجتناب ناپذیر باشند و برخی ممکن است مدت ها قبل رخ داده باشند. اما هنوز چند کار وجود دارد که میتوانیم برای کمک به کنترل سطح التهاب مغز انجام دهیم. در اینجا 5 مثال عالی از مواردی که ارزش توجه دارند آورده شده است:
غذایی که می خوریم احتمالاً نقش مهمی در وضعیت ایمنی کلی ما و همچنین وضعیت ایمنی مغز ما دارد. تصور می شود که رژیم غذایی غنی از غذاهای فرآوری شده (شکر اضافه شده، کربوهیدرات های تصفیه شده، روغن دانه ها، گوشت های فرآوری شده) ممکن است به التهاب در مغز ما کمک کند، در حالی که رژیم غذایی سرشار از سبزیجات ، آجیل، میوه ها/توت ها، ماهی/امگا3 ، پلی فنول ها، فیبرهای مفید برای روده (افزودن برخی از غذاهای تخمیر شده را برای یک امتیاز اضافی برای سلامت روده در نظر بگیرید) و همچنین ادویه های خوش طعم مانند میخک، دارچین و زردچوبه ممکن است اثر معکوس داشته باشند.
تحقیقات نشان میدهد که سلامت متابولیک ما (توانایی بدن ما برای استخراج مواد مغذی و تولید انرژی از غذا) با سلامت ایمنی ما، از جمله سطوح التهاب، ارتباط تنگاتنگی دارد. متغیرهای کلیدی که بر سلامت متابولیک تأثیر میگذارند عبارتند از: رژیم غذایی (به ویژه نحوه تأثیر غذا بر سطح انسولین و قند خون)، ورزش کردن و حتی سطح استرس روانی.
برخی از استراتژیهای اساسی برای کمک به بهبود سلامت متابولیک عبارتند از: توجه به مصرف شکر و محدود کردن مصرف شکر اضافه، کاهش مصرف روزانه کربوهیدراتهای ساده مانند نان سفید، ماکارونی، کلوچه، کیک و غلات و انجام حرکات روزانه.
تحقیقات نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض دود (چه به این دلیل که سیگار میکشیم یا در آلودگی هوا قرار داریم) ممکن است سطح التهاب را در مغز ما افزایش دهد. به طور مشابه، پیشنهاد شده است که قرار گرفتن در معرض برخی مواد مخدر ممکن است اثر مخربی بر مغز ما داشته باشد. اگرچه استفاده از برخی از این موادمخدر کمتر رایج است، اما احتمالاً باید مراقب نوشیدن بیش از حد الکل باشیم که ممکن است باعث افزایش التهاب در مغز شود. اینکه آیا واقعاً سطح مصرف الکل “ایمن برای مغز” وجود دارد، هنوز جای بحث دارد.
برخی از گامهای اساسی شامل: دریافت کمک برای ترک سیگار (اگر سیگار میکشید)، انجام تمام تلاش خود برای کاهش قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا هر زمان ممکن است.
سلول های چربی ما سلول های ایمونولوژیک فعال هستند و به نظر می رسد که این امر به ویژه در مورد چربی شکم ما صدق می کند. به نظر می رسد سلولهای چربی سفید در عمق شکم و اطراف اندامهای داخلی ما به التهاب در بدن ما کمک میکنند، که ممکن است بر التهاب مغز ما نیز تأثیر منفی بگذارد. در حالی که کاهش وزن یک بحث چالش برانگیز است، برخی از استراتژیهایی که به کاهش چربی شکم ما مربوط میشود شامل : کاهش کربوهیدراتهای تصفیهشده و قند افزوده و همچنین محدود کردن مصرف الکل می باشد.
یکی از قویترین ارتباطات بین التهاب مغز و آنچه که در بدن خود وارد میکنیم، استرس است. وقتی استرس مزمن را تجربه می کنیم، که می تواند به دلایل مختلف اتفاق بیفتد، به نظر می رسد که مسیرهای التهابی در مغز افزایش می یابند. اگرچه ممکن است برخی از استرسها اجتنابناپذیر باشد، اما چند روش ارزش امتحان کردن دارد از جمله: محدود کردن قرار گرفتن در معرض اخبار استرسزا و رسانههای اجتماعی (بهویژه قبل از خواب) و استفاده از تکنیکهای کاهش استرس مانند ذهن آگاهی، گذراندن زمانی در طبیعت یا نفس کشیدن.