اگرچه غم از احساسات منفی تلقی میشود و خیلی از ما از آن فرار میکنیم، اما سوال اینجاست که چرا به طور متناقضی به شنیدن موسیقیهای غمگین رو میآوریم؟ اگر ما به دنبال حال خوب هستیم پس چرا به موسیقیهای غمگین گوش میدهیم؟
در سطح بیولوژیکی، گوشدادن به موسیقی غمگین، هورمونهای پرولاکتین و اکسیتوسین که با گریه همراه هستند را افزایش میدهد و ترشح این هورمونها باعث ایجاد آرامش و مهار اندوه در ما میشود و اینگونه مغز ما را فریب میدهد.
اما علت روانشناختی جالب دیگر آن تاثیر همدلی است، درواقع ما با گوش دادن به آهنگهای غمگین باکلام، میتوانیم با دردها و غمهای خواننده آن ارتباط برقرار کنیم و دردهایمان را در آینهی شخصی دیگر ببینیم. وقتی متوجه میشویم که شخصی دیگر هم درگیر آن عواطف بودهاست احساس تنها بودن در این جهان را حس نمیکنیم و خواننده در قالب یک همدم همراه مجازی درمیآید که به ما احساس امنیت میدهد. زمانی که حمایتهای اجتماعی کاهش میابد موسیقی آن خلا را پر میکند.
موسیقی غمگین از طرفی محرکی قدرتمند برای مرور خاطرات نوستالژیک پرمعنای ما میشود که طبق تحقیقات مرور آنها خلقو خو را بهبود میبخشد. ما از طریق زنده شدن این تخیلات از شیرینی این خاطرات لذت میبریم.
موسیقی غمگین از طریق تنظیم خلق و خو فواید روانی برایمان ایجاد میکند. مغز با شنیدن موسیقی از موقعیت ناراحت کننده جدا میشود و بر زیبایی موسیقی تمرکز میکند علاوه بر آن گاهی احساساتی که فرد قادر به بیان آنها نیست را فرا میخواند. در هنگام گوش دادن به موسیقی غمگین در سینههایمان احساس گرما میکنیم و این گرما میتواند احساس خوبی در ما ایجاد کند.
بر اساس مفهومی که ارسطو بیان میکند تجربهی احساسات منفی در محیطی امن احساسات ما را پالایش میکند. درواقع با توجه به این مفهوم موسیقی محیط امنی را برای ما فراهم میکند که از احساسات منفی پاک شویم و از آنها عبور کنیم. در نتیجه موسیقی غمگین نوعی باشگاه احساسات است و خدمات موثری برای رهایی ما از احساسات منفی فراهم میکند.
منبع
Eerola T, Vuoskoski JK, Peltola HR, Putkinen V, Schäfer K. (2018), An integrative review of the enjoyment of sadness associated with music. Phys Life Rev.25:100-121.
Finn S, Fancourt D. (2018) The biological impact of listening to music in clinical and nonclinical settings: A systematic review. Prog Brain Res;237:173-200.
Huron D., Margulis E. H. (2011). “Music expectancy and thrills,” in, Handbook of Music and Emotion: Theory, Research, Applications, eds Juslin P. N., Sloboda J. A., editors. (New York: Oxford University Press; ), 575–604
Juslin PN. (2013), What does music express? Basic emotions and beyond Front Psychol. 6;4:596.
Kawakami, A., Furukawa, K., Katahira, K., and Okanoya, K. (2013). Sad music induces pleasant emotion. Front. Psychol. 4:311.
Sachs ME, Damasio A, Habibi A. (2015), The pleasures of sad music: a systematic review. Front Hum Neurosci. 24;9:404.
2 Comments
چه تحلیل جالبی به نظر میومد علمی باشه چون با شنیدن موسیقی و برانگیخته شدن احساسات سطح پردازش, شناختی هم افزایش پیدا میکنه و این کمک میکنه پیغام غم رو بفهمیم و به راه حلهای بهتری نزدیک بشیم
دکتر «لیلا تاروفی» هم از پژوهشگرهایی هست که بهصورت تخصصی درمورد موسیقی و آثار اون بر مغز انسان کار میکنه. این یکی از جدیدترین کارهاشه.
Taruffi, L. & Koelsch, S. (2018). Why we listen to sad music:
Philosophical perspectives, psychological functions and underlying brain mechanisms. In The Routledge Companion to Music, Mind, and Wellbeing. Gouk, P., Kennaway, J. Prins, J. & Thormaehlen, W. Routledge.