فعالیت بدنی می تواند در پیشگیری و مدیریت احساس اضطراب در کودکان و نوجوانان ( از جمله کودکان با اختلالات ذهنی مانند اختلال کم توجهی-بیش فعالی و اختلال طیف اتیسم) کمک کننده باشد. فعالیت هایی نظیر ورزش های تیمی، در کاهش اضطراب کودکان و نوجوانان با اختلالات ذهنی موثر است و می تواند باعث حواس پرتی از عوامل اضطراب زا شود. همچنین، افزایش سطح فعالیت بدنی در کودکان و نوجوانان، با کاهش استرس و واکنش های بدن نسبت به استرس، در ارتباط است.
کم تحرکی در کودکان و نوجوانانی که استرس دارند، بیشتر است، این در حالی است که کودکان و نوجوانانی که در انواع گوناگونی از فعالیت ها شرکت می کنند، در مواجهه با استرس بهتر عمل می کنند. نوجوانی، دوران حساس و آسیب پذیری برای تکامل است زیرا مناطق مختلفی از مغز دستخوش تغییرات می شوند که می توانند تحت تأثیر منفی استرس قرار بگیرند. خوشبختانه، فعالیت بدنی می تواند این تغییرات ناشی از استرس را بهبود بخشد.
کودکان و نوجوانانی که به طور منظم فعالیت بدنی دارند، درک بهتری از خویش و اعتماد به نفس بالاتری دارند. فعالیت بدنی منظم با افزایش خود پنداری و ارزش به خویشتن هم در کودکان عادی و هم کودکان با اختلالات ذهنی در ارتباط است. افزایش اعتماد به نفس می تواند باعث بهبود خلق و خو، افزایش احساس رضایت، کاهش علائم مرتبط با افسردگی و اضطراب و حفاظت از کودک در برابر اثرات منفی استرس شود. فعالیت بدنی، نقش کلیدی در پیشگیری و کاهش علائم مرتبط با افسردگی و اضطراب، کمک به مدیریت استرس و بهبود اعتماد به نفس در کودکان و نوجوانان دارد. همچنین فعالیت بدنی به کودکان و نوجوانانی که خلق و خوی پایین و استرس دارند، از طریق کمک به مدیریت استرس و القای احساس مثبت کمک و سلامتی ذهنی و احساسی را تضمین می کند.