طبق یافته های محققان، نوزادان صداهای نوزادان را بیش از صدای بزرگسال ترجیح می دهند. محققان متوجه شده اند که نوزادان 5 ماهه 40 درصد زمان بیشتری به صداهای دیگر نوزادان نسبت به صداهای مشابه (شامل حروف صدادار) مربوط به بزرگسالان گوش می دهند.
حتی در مرحله قبل از زبان باز کردن کودک، قبل از اینکه آنها بتوانند صداهایی شبیه به هجاها را مانند “با با با” کنار هم قرار بدهند، نوزادان صداهای شبیه حروف صدادار را تشخیص می دهند، اما این صداها را وقتی از دهان سایر نوزادان می شنوند بیشتر ترجیح می دهند.
طبق گفته لیندا پولکا، استاد دانشگاه مک گیل، این نتایج و آزمایشات پشتیبان آن برای درک گفتار نوزادان، مسیر جدیدی را گشوده است که “چگونه نوزادان درک خود را نسبت به زبان یعنی آنچه که ذاتاً و یا توسط تجربه به عنوان شنونده یا سخنگویان تحت آموزش کسب می کنند را توسعه می دهند.”
در صد و هفتاد و پنجمین جلسه مجمع آکوستیک آمریکا که در تاریخ 7-11 اوت سال 2018 در مینیاپولیس، مینه سوتا برگزار شد، پولکا یافته های جدید تحقیقاتی که بر روی جنبه اشتباهی از رشد گفتاری نوزادان را ارائه می دهد: چگونه نوزادان صداهای دیگر نوزادان را با ویژگی های صوتی آن درک می کنند. مطالعات انجام شده توسط تیم پولکا نشان می دهد که نوزادان علاقه مند به شنیدن صدای همسالان خود هستند به صورتی که بهترین تقلید مادران از صدای نوزادان حتی با حروف صدادار با آوای مشابه، نمی تواند با صدای واقعی نوزادان دیگر که منحصراً به واسطه رزونانس بدن بسیار کوچک آنها تولید می شود، رقابت کند.
پلکا گفت: ” به نظر می رسد درک گفتار نوزادان، تأثیر گسترده و قابل توجهی بر جنبه های پذیرش، بیان و انگیزشی تکوین گفتار و زبان می گذارد.”
این تحقیق حاصل همکاری بین پولکا، متیو ماساپولو (دانشجوی دکترا) و لوسی مندارد (استاد زبان شناسی دانشگاه کبک در مونترال)، می باشد.
با استفاده از یک دستگاه تولید کننده صدا که حرکات دهان، زبان، طناب های صوتی و دیگر قسمت هایی که در تولید گفتار نقش دارند را شبیه سازی می کند، حروف صداداری درست مانند آنچه که از دهان انسان در هر سنی تولید می شود، ایجاد شد.
برای آزمایش اینکه چگونه نوزادان به حروف صدادار تولید شده توسط گویندگان مختلف واکنش نشان می دهند، نوزادان روبروی یک صفحه نمایش با الگوی شطرنجی قرار داده شدند. صفحه نمایش می تواند با نگاه کردن نوزادان به آن صدایی تولید کرده یا با نگاه نکردن آنها صدایی را خاموش کند.
پس از مشخص شدن اینکه نوزادان به صداهای صوتی که شبیه به صدای خودشان است در مقایسه با صدای شبیه سازی شده خودشان توسط زنان بالغ بیشتر توجه می کنند، تیم بر روی ابعاد مختلف هر صدا متمرکز شد. یک سوال کلیدی این بود که آیا صدای بلند نوزادان که توسط زنان هنگام صحبت کردن با نوزادانشان تقلید می شود برای جلب توجه آنها کافی است یا ویژگی های رزونانسی منحصر به فرد صدای نوزادان نیز دلیلی برای جلب توجه آن ها می باشد؟
تست های اخیر بر روی نوزادان 7 ماهه، یعنی همان سنی که در آن نوزادان در آستانه زبان باز کردن هستند، به میزان زیادی نشان می دهند که نوزادان، صداهای گفتاری شبیه به صدای خودشان که ترکیبی از صدای بلند و رزونانس بالا است را ترجیح می دهند.
این بدان معنا نیست که مادرها یا پدرها باید از صحبت کردن و تولید آوا برای نوزادشان دست بردارند. بچه ها به این نوع صداها پاسخ می دهند. با این حال طبق گفته پولکا: “آوا های خود نوزادان بسیار قوی است؛ به نظر می رسد که صداهای نوزاد، توجه نوزادان دیگر را به خود جلب می کند و گاهی اوقات موجب احساسات مثبت می شود. این ممکن است سبب شود که نوزادان ترقیب به تولید صدا شوند و این ارزیابی صداهای خودشان را آسان تر می کند و شاید باعث تکوین و تقویت زبان گفتاری در آنها شود. “