نورونهایی که با هم برانگیخته میشوند، همیشه با هم پیام را مخابره نمیکنند.
تاریخ انتشار: نوامبر 23, 2018
مطالعهای در سال 2018 حاکی از آن است که علاوه بر تشابه پاسخ، انشعابات نورونها نیز ارتباطات ناحیهای را محدود میکنند.
قبلا تصور میشد نورونهایی که داخل کورتکس منشعب میشوند برخلاف نورونهایی که از کورتکس به سایر نواحی مغز میروند، مشابه هماند. با این حال معلوم شده که این سلولهای کورتیکال-کورتیکال حقیقتا خیلی متنوعترند.
دانشمندان دریافتند که سلولهایی با اهداف انشعاباتی یکسان(برای مثال نورونهای AL) ارتباطاتی با خود میسازند در حالی که با همسایگان(نوعِ PM) خود به سبب داشتن مقاصد انشعابی متفاوت چنین ارتباطی ندارند. یک فرضیه پیشنهادی این است که سیگنالهای انتقالی توسط این اجتماعات سلولی از هم جدا باقی میمانند تا اجازه کنترل مستقل این مسیرهای خروجی را بدهند.
مطالعات آینده متوجه عملکرد کانالهای خروجی مستقل خواهند بود و اینکه چگونه نورونهای منفرد تصمیم میگیرند که چه ورودی را انتخاب کرده و آکسونها را به کجا بگسترانند. از طریق گسترش دانشمان در قبال مکانیسمهای مولکولیِ این قواعد محققان امیدوارند که فرایندهای پیچیده سیمکشی مغزی را دریابند.