اولین تلاش ما برای راه رفتن با تاتی تاتی کردن آغاز شده است. با تمرین، اکنون میتوانیم به راحتی راه برویم. راه رفتن، شنا کردن، رانندگی کردن و ... حرکات پیچیدهای محسوب میشوند. هر یک از ما این حرکات پیچیده را با اجرای حرکات سادهتر شروع کردهایم و پس از مدتی به کمک تمرین توانستهایم از پس انجام مجموعهای از حرکات پیچیده بربیاییم. کنترل حرکات پیچیدهای مانند راه رفتن یا شنا کردن، با همکاری نورونهایی در مغز و نخاع انجام میشود. برای مطالعهی سیر رشد و شکلگیری این حرکات دانشمندان از موجودات سادهتری مانند ماهی زبرا استفاده میکنند. تصویری که مشاهده میکنید؛ نمای بالا و کنار یک ماهی زبرای پنج روزه را نشان میدهد. ماهی زبرا یک مدل جانوری پراهمیت در پژوهشهای علوم اعصاب است. در تصویر، میبینیم که مغز و نخاع این جانور با پروتئین فلوئورسنت رنگآمیزی شده است. این رنگآمیزی به دانشمندان کمک میکند تا سلولهای تولیدکننده دوپامین (یک انتقال دهنده عصبی) را به صورت مشخص مشاهده کنند. این سلولها در شکلگیری رفتارهای حرکتی دخالت دارند. کمی بعد از تولد، ماهیهای زبرا به طور ناگهانی تبدیل به شناگران ماهری میشوند. پژوهشگران با مطالعه این سلولها تلاش میکنند دریابند چطور فعالیت عصبی میتواند شنای ناپخته نوزاد ماهی را به شنای ماهرانه ماهی بالغ تبدیل کند.