تاریخ انتشار: دسامبر 04, 2018
در جدیدترین تحقیقات از کلروتوکسین موجود در زهر عقرب برای رساندن دارو به مغز استفاده شده است. پروتئینهای کوچک مشتقشده از این توکسین به راحتی از سد خونیمغزی عبور میکنند و به بافت مغز میرسند.
سد خونیمغزی مانعی در برابر تمام عوامل آسیبزا و بیماریزا میباشد. اما این سد همانگونه که مانع عبور عوامل سمی است، مانع ورود داروهای بالقوه موثر در درمان بیماریهای نورولوژیک و تومورها نیز میباشد. نزدیک به ۹۸% از داروهای درمانی در بافت مغزی قابل استفاده نمیباشند، زیرا قدرت عبور از سد خونیمغزی را ندارند.
محققان با سنتز شیمیایی کلروتوکسین و آنالوگهای آن، پروتئینهایی تولید کردهاند که نه تنها از سد خونیمغزی عبور میکنند، بلکه توانایی حمل سایر مواد با ماهیتهای مختلف را همراه خود دارند.
همانطور که در طب سنتی از گیاهان مختلف برای درمان طیف وسیعی از بیماریها استفاده میشود، محققان به دنبال استفاده از زهر حیوانات برای رساندن داروها به مغز میباشند. هدف این گروه از محققان طراحی پروتئینهایی میباشد که توانایی حمل دارو را به بافت مغز دارند. اتصال داروها به پروتئینهای مشتقشده از زهر حیوانات علاوه بر عبور از سد خونیمغزی، سبب حفظ تاثیرات درمانی و افزایش کارایی آنها میشود.
در مطالعات گذشته محققین توانستند با ایجاد تغییرات شیمیایی در زهر زنبور یا آپامین سبب تغییر میزان نفوذ آن به سد خونیمغزی شوند و بعنوان حامل داروها به مغز از آن استفاده کنند.
پس از نتایج مثبت این مطالعات، تحقیقات وسیعی برای به کارگیری زهرها بهعنوان پپتیدهای حامل انجام شده است. این مطلب نمونهی دیگری از الهام گرفتن از طبیعت برای اقدامات مداخلهای و درمانی میباشد.