استرس در حین بارداری منجر به بروز اختلال حالات روحی در فرزندان دختر می شود. سطح بالای هورمون استرس یا همان کورتیزول در دوران بارداری باعث افزایش بروز رفتارهای اضطرابی و افسردگی مانند در فرزندان دختر 2 ساله می شود. تأثیر افزایش میزان کورتیزول بدن مادر بر رفتارهای منفی فرزند ناشی از بروز الگوهای ارتباطی قوی تری بین مناطق مغزی موثر در پردازش احساسات یا همان بخش آمیگدال است. یافته ها بر اهمیت شرایط موجود در دوران بارداری و تأثیر مشکلات بهداشت روانی این دوران بر فرزندان بعد از زایمان تأکید می کنند.
در این مطالعه کورتیزول بدن مادر در دوران بارداری به صورت دقیق تری نسبت به تحقیقات قبلی اندازه گیری شد. برای برآورد دقیق تر میزان کورتیزول در دوران بارداری، میزان کورتیزول بیش از چند روز در اوایل، اواسط و همچنین اواخر بارداری مورد اندازه گیری قرار گرفت. اندازه گیری های انجام شده که از 70 نفر از مادران صورت گرفت، نشان دهنده تغییرات طبیعی در سطوح کورتیزول مادران بود. سپس محققان به محض تولد نوزاد از تصویربرداری مغز برای بررسی الگوهای ارتباطی مغزی نوزادان استفاده کردند یعنی قبل از اینکه محیط بر رشد مغز نوزاد تأثیر بگذارد. آنها همچنین رفتارهای اضطرابی و افسردگی مانند را در نوزادان 2 ساله اندازه گیری کردند. جالب توجه است، که این الگوها ارتباط قوی تری بین مناطق مغزی و ارتباط بین میزان کورتیزول مادر و نشانه های خلق و خوی ناشی از آن در فرزندان پسر این مادران دیده نشد. این می تواند جزء اولین نشانه هایی از اختلالات روان شناختی باشد که با ویژگی های مشابه بعداً در زنان و مردان تأثیرات متفاوتی خواهد داشت.