اختلال شخصیت مرزی و آسیب های روانی دوران کودکی
نتایج آنالیز ۴۲ مطالعه از سرتاسر دنیا که در مجموع بر روی ۵ هزار نفر انجام شده است نشان میدهد که تقریبا ۷۱ درصد از افرادی که اختلال شخصیتی مرزی دارند در دوران کودکی خود تجربیاتی از آسیبهای روانی داشته اند و در حقیقت کودکانی که آسیب های روانی را تجربه کرده اند ۱۳ برابر سایرین احتمال ابتلا به اختلال شخصیتی مرزی را دارند. و این نسبت مربوط به این اختلال است تا ابتلا به سایر اختلالاتی مثل اختلال خلقی یا شخصیتی.
در بین آسیب های وارده بی توجهی فیزیکی به اندازه ۴۸.۹ درصد، سواستفاده احساسی ۴۲.۵ درصد، سواستفاده فیزیکی ۳۶.۴ درصد، سواستفاده جنسی ۳۲.۱ درصد و بی توجهی احساسی نسبت به کودک ۲۵.۳ درصد با احتمال ابتلا به این اختلال در ارتباط است.
در زمان کودکی و بلوغ مغز ما همچنان در حال تکوین است و مغز در حال تصحیح روندهایی است که به فرد کمک میکنند از پس احساسات منفی بعد از یک حادثه برآید.
اگر این استرس ها مزمن باشند در اثر پیشامد های اتفاق افتاده در دوران کودکی مغز قادر نخواهد بود پاسخ های مناسب به این احساسات را نشان دهد طبق روند عادی ای که پیشتر گفته شد. در این صورت فرد نسبت به استرس های طبیعی موجود حساس تر خواهد بود.
این افراد در این شرایط ممکن است برای مقابله با این احساسات منفی و شدید راه حل های خطرناک و آسیب رسان را انتخاب کنند که احساس بهتری بعد از آن پیدا کنند که منجر به مصرف دارو یا آسیب رساندن به خودشان می شود.
طبق گفته محقق اختلال شخصیت مرزی اختلالی نه مانند اضطراب و یا اختلال افسردگی است بلکه چیزی مابین اینهاست و با نتایج حاصله از این تحقیق میشود به درمان و پیشگیری این اختلال کمک کرد.
جهت اطلاعات بیشتر، اینجا را کلیک کنید.